The Quiet Man, ontwikkeld en uitgegeven door Square Enix, is een spel dat probeert om live-action beelden, CG-graphics en actiegameplay samen te voegen tot een samenhangende en meeslepende ervaring. Met zijn unieke mix van cinematografisch vertellen en adrenalinegevulde actie, is het gericht op retrogamers die snakken naar een vleugje nostalgie.
Echter, ondanks zijn bewonderenswaardige aspiraties, schiet The Quiet Man tekort op verschillende belangrijke punten. De gameplay zelf is oppervlakkig en mist diepgang, met gevechten die onhandig en ongepolijst aanvoelen. De besturing is vaak frustrerend, waardoor spelers moeite hebben met het uitvoeren van aanvallen of eenvoudige bewegingen. Dit gebrek aan afwerking doet af aan het algehele plezier van het spel, en frustreert de speler in plaats van hen onder te dompelen in de ervaring.
Aan de positieve kant roept The Quiet Man wel een gevoel van nostalgie op voor degenen die bekend zijn met klassieke spellen. De combinatie van live-action beelden en CG-graphics doet denken aan de begindagen van gaming, toen FMV-sequenties een revolutionaire toevoeging aan het medium waren. De poging van het spel om verschillende mediums te combineren wordt gewaardeerd en kan worden gezien als een knipoog naar de innovatieve technieken die in retrogames werden gebruikt.
Echter, de algehele uitvoering van deze samensmelting van mediums valt tegen. De live-action sequenties voelen vaak losgekoppeld van de gameplay, en de overgangen tussen de twee kunnen abrupt zijn. Het is duidelijk dat Square Enix en Human Head Studios streefden naar een unieke en meeslepende ervaring, maar het eindproduct voelt meer aan als een allegaartje van ideeën dan als een samenhangend geheel.
Bovendien laat het verhaal zelf veel te wensen over. Hoewel het spel een meeslepende en verhaalgedreven ervaring belooft, valt het narratief plat en slaagt het er niet in om de speler te betrekken. Personages missen diepgang en ontwikkeling, en het plot voelt ingewikkeld en verwarrend aan. The Quiet Man schiet tekort als het gaat om het leveren van een boeiend en memorabel verhaal.
In conclusie, hoewel The Quiet Man mogelijk de interesse wekt van retrogamers met zijn nostalgische mix van live-action beelden en gameplay, slaagt het er uiteindelijk niet in om een gepolijste en samenhangende ervaring te bieden. De onhandige besturing, onsamenhangende mix van mediums en teleurstellende verhaalvertelling dragen allemaal bij aan een spel dat zijn potentieel niet waarmaakt. Hoewel het misschien enige aantrekkingskracht heeft voor degenen die op zoek zijn naar een vleugje retrogaming, verdient het uiteindelijk een teleurstellende beoordeling van 1 op 10.
