Als doorgewinterde retrogameliefhebber kan ik niet anders dan het potentieel voor grootsheid zien in The Evil Within 2 voor PlayStation 4. Met zijn duistere en verdraaide verhaallijn heeft het spel als doel spelers onder te dompelen in een wereld vol nachtmerries en de mysterieuze oorsprong van een ogenschijnlijk vredig stadje te ontrafelen. En oppervlakkig gezien slaagt het hierin met zijn huiveringwekkende sfeer en angstaanjagende visuals die doen denken aan klassieke horrorgames.
Als Detective Sebastian Castellanos ga je op een reis om je dochter te redden, waarbij je gedwongen wordt angstaanjagende bedreigingen in elke hoek onder ogen te zien. Dit aspect van het spel vangt werkelijk de essentie van retro survival horror games, waarbij de kansen tegen je zijn en elke stap voorwaarts aanvoelt als een gevecht op zichzelf. De ontwikkelaars bij Tango Gameworks hebben uitstekend werk geleverd door een dreigende en vaak groteske omgeving te creëren die spelers voortdurend op scherp houdt.
Echter, hoewel The Evil Within 2 erin slaagt de nostalgie en sfeer van klassieke horrorgames vast te leggen, schiet het tekort op het gebied van gameplay-mechanica en uitvoering. De besturing voelt soms onhandig en traag, wat afbreuk doet aan de onderdompeling die het spel zo hard probeert te creëren. Bovendien kan het tempo inconsistent zijn, waarbij momenten van intense actie abrupt overgaan in trage en eentonige sequenties.
Een aspect met nostalgische charme is de integratie van strategische besluitvorming. Spelers krijgen de keuze om het angstaanjagende vijanden frontaal aan te pakken met een arsenaal aan wapens en vallen, of een stealthier aanpak te kiezen en zich door de schaduwen te navigeren om te overleven. Dit strategische element voegt diepgang en variëteit toe aan de gameplay, en doet denken aan klassieke survival horrortitels waarbij spelers zorgvuldig middelen moesten beheren en hun gevechten wijs moesten kiezen.
Helaas benut The Evil Within 2 dit potentieel niet volledig, aangezien de stealthmechanica en AI inconsistent en onbetrouwbaar kunnen zijn. Dit kan leiden tot frustrerende confrontaties en de algehele ervaring belemmeren. Het spel biedt wel een breed scala aan upgradebare vaardigheden en wapens, die een gevoel van progressie en voldoening kunnen geven. Echter, de matige uitvoering van deze mechanismen laat veel te wensen over.
Samenvattend heeft The Evil Within 2 voor PlayStation 4 zeker elementen die een gevoel van nostalgie oproepen en eer betuigen aan klassieke horrorgames. Zijn huiveringwekkende sfeer en griezelige visuals creëren een angstaanjagende wereld vol potentieel. Echter, de onhandige besturing, inconsistente tempo en teleurstellende gameplay-mechanica doen afbreuk aan wat een werkelijk meeslepende ervaring had kunnen zijn. Ondanks zijn beste inspanningen komt The Evil Within 2 niet in de buurt van de hoogten van zijn voorgangers en laat het doorgewinterde retrogameliefhebbers verlangen naar meer.
