Ondanks zijn intrigerende concept laat de uitvoering van Randall voor PC veel te wensen over. Het spel, ontwikkeld en uitgegeven door We The Force, probeert spelers onder te dompelen in een dystopische wereld vol constante surveillance en controle. Als Randall, een telepaat met een vleugje schizofrenie, krijgen spelers de taak om te navigeren door deze onderdrukkende samenleving en hun vaardigheden te gebruiken om elke personage op het scherm te besturen en te spelen.
Vanuit nostalgisch oogpunt slaagt Randall erin om de essentie van klassieke spellen vast te leggen. De pixel art graphics en de chiptune soundtrack roepen een gevoel van nostalgie op en roepen herinneringen op aan retro gaming ervaringen. Echter, alleen deze nostalgische elementen kunnen het spel niet redden van zijn talrijke tekortkomingen.
Een van de belangrijkste problemen met Randall is de tegenvallende gameplay. Ondanks het potentieel van de mogelijkheid van de protagonist om meerdere personages te besturen, voelen de mechanica onhandig en slecht geïmplementeerd aan. Wisselen tussen personages is vaak een frustrerend en onintuïtief proces, wat leidt tot een gebrek aan vloeiendheid in de gameplay dat snel vermoeiend wordt.
Bovendien zijn het algehele levelontwerp en de vijandenontmoetingen in Randall inspiratieloos en repetitief. De dystopische setting had de mogelijkheid kunnen bieden voor interessante en gevarieerde omgevingen, maar in plaats daarvan worden spelers geconfronteerd met eentonige landschappen en generieke vijanden. Dit zorgt ervoor dat het spel saai en niet meeslepend aanvoelt, waardoor spelers niet volledig worden ondergedompeld in zijn wereld.
Een ander aspect dat de ervaring van Randall belemmert, is de technische prestaties. Het spel kampt met frequente framerate-dalingen en haperende animaties, die de al teleurstellende gameplay verder ondermijnen. Deze technische problemen maken het moeilijk om ten volle te genieten van de nostalgische charme van het spel, omdat ze spelers constant herinneren aan het vernieuwende maar gebrekkige concept.
Op het gebied van verhaal slaagt Randall er niet in om een meeslepende verhaallijn te bieden. Het concept van een dystopische samenleving onder constante surveillance heeft potentieel, maar de uitvoering mist diepgang en slaagt er niet in om de potentiële sociale en filosofische thema's die geïntegreerd hadden kunnen worden, te verkennen. In plaats daarvan voelt het verhaal gefragmenteerd en mist het samenhang, waardoor spelers een gevoel van onvervuld potentieel krijgen.
Al met al komt Randall voor PC tekort aan zijn ambities. Hoewel zijn nostalgische esthetiek en intrigerende concept in eerste instantie de interesse kunnen wekken van retro gamers, dragen de tegenvallende gameplay, inspiratieloos levelontwerp, technische problemen en onderontwikkelde verhaal allemaal bij aan een teleurstellende ervaring. Het is jammer dat een spel met zoveel potentie niet kan leveren wat het belooft en verdient uiteindelijk een lage beoordeling van 1,5 van de 10.
